meewind 190

Jan Haasbroek
8 sep
7 minuten om te lezen

Bijgewerkt op: 12 sep

MEEWIND, ZEEWIND, WADWIND, ZEILWIND

9 – 16 augustus 2025

1 Driemasterschoener Mare fan Fryslan (14 hutten, max. 29 gasten)

1 IJsselmeer

1 Waddenzee

2 eilanden: Texel en Terschelling

2 provincies: Noord-Holland en Friesland

7 havens: Enkhuizen, Medemblik, Oudeschild, West-Terschelling, Harlingen, Makkum en Stavoren

16 varensgezellen:

Jan & Sjerry, Jan & Brigitte, Jan & Margit, Jan & Patricia, Tonja & Martijntje, Francine & Tom, Dorien, Marijke, Loeky en Robert

4 bemanningsleden:

Schipper Stine, duvelstoejager/stuurman Jurre, hostess Madelief en chef de kombuis Richard

MEEWIND IN ZIJN EINDDAGEN

In de zomer van 2024 fietsten we drie dagen door het estuarium van de Loire, drie dagen over Terschelling en Vlieland en drie dagen door Noord-Limburg.We reden voor het eerst van ons leven met trapondersteuning, een manier van voortbewegen die we altijd in de scherpst mogelijke bewoordingen veroordeeld hadden: voor mietjes of erger. Het verslag van Meewind 189 eindigt ronduit dreigend: Zal er volgend jaar opnieuw een Meewind zijn? Nu weten we: er kwam opnieuw een Meewind. En een meer buitenissige dan iemand ooit had kunnen bevroeden. Ik krijg van Francine een glitterfietsbroche op mijn hagelwitte overhemd opgespeld. Deze zomer maakten we een zonovergoten BoatBikeTour van zeven dagen. De magische formule werd ons aanbevolen door de dochter van Marijke Giesbers die Marieke Bresser heet. Het werkt als volgt. Waar de boot langs de kust vaart fiets jij op of achter de dijk. En waar de boot ligt afgemeerd op een eiland, fiets jij een rondje over zo’n eiland. Kat in het bakkie, kind kan de was doen.

Lees het verslag en huiver. Want met het stijgen der jaren geldt steeds sterker het adagium: waar gefietst wordt, wordt gevallen. E-bikes zijn te zwaar. Mee-winders worden steeds ouder, kleiner en fragieler. Instappen worden te hoog, accu’s zitten in de weg, remmen zijn te scherp afgesteld. De fietspaden worden smaller en voller met tandems, ligfietsen, kinderbakken, driewielers, fatbikes, gezinsconstructies, wildroosters en betonrichels. Kalverstraat op zaterdag. Zoiets? We gaan niet alle ongelukken, tetanusprikken, lokale verdovingen en wenk-brauwhechtingen breed uitmeten. Laat ik volstaan – en dan gaan we de natuur in – met één exemplarisch accident. Jarige bejaarde heeft fietstocht bijna voltooid, moet in druk smal straatje plotseling uitwijken. Hij weet dat hij nu beide voeten gelijktijdig op de grond moet planten en dat dat alleen lukt door zijn te hoog af-gestelde zadel achterwaarts te verlaten. In de hittestress doet hij iets anders. Hij zoekt met zijn rechtervoet de stoeprand maar vindt de diepere goot daar vlak voor, verliest balans enzovoorts. Hij vindt zichzelf een sukkel want hij heeft niet gedaan wat hij dacht makkelijk te kunnen.

dag 1. zaterdag We monsteren aan op de schoener in de haven van Enkhuizen

Per auto en trein naar Enkhuizen waar we vanaf vier uur ’s middags welkom zijn op de Mare fan Fryslan. We mogen zelf onze skuumkoppen tappen en de huttenzijn warm, maar voorzien van toilet en douche. Als we varen moeten de patrijspoorten dicht. De eettijden liggen vast: ontbijt om 8 uur, lunch om 12 uur, diner om 18 uur. De kok kookt heerlijk en gevarieerd. Er zijn ook nog wat andere mensen uit de ehemalige DDR, uit Waalwijk en het Belgische Mechelen, maar onzegroep zet de toon. Het weer is de hele week schitterend en na het fietsen kun je ‘s avonds overal aan dek zitten.

dag 2. zondag Naar Medemblik en vandaar per schip naar Texel

De crew heeft alle op naam gestelde e-bikes van het schip naar de kade getild, wat door de getijverschillen niet zelden een miraculeus karwei is. Door het Krabbegat vaart de boot om de Gelderse hoek over het IJsselmeer naar de Oosterhaven in Medemblik. Wij fietsen over de dijk en tegen de wind in langs Oosterdijk, Andijk en Wervershoof naar Medemblik. Jan en Sjerry fietsen op eigen fietsen onder langs de dijk. Een deel van de groep rijdt nog een stukje om over Twisk en Opperdoes (bekend van zijn ronde aardappelen), een ander deel verkent Medemblik met jachthavens, terrassen, stoomtrein en het slot Radboud. Om vier uur vaart de boot via de Stevinsluizen bij Den Oever naar Oudeschild op Texel. Er mogen twee zeilen en een fok worden gezet en iedereen mag daarbij helpen.

dag 3. maandag De boot blijft in de haven en wij fietsen een rondje Texel

Bij het witte doopsgezinde zeemanskerkje van Oudeschild vertelt Jan Trap smakelijk over de slechte Trappen van Texel die konijnen aan hun oren aan de waslijn te drogen hingen. Langs het wad fietsen we naar De Waal, waar geen koffie is. Dus maar door naar toeristenhel Den Burg, niet leuk meer, snel iets kouds en wegwezen. We hebben geen zin in een tweede terrassenorgie in De Koog dus buigen we af naar de koele bossen achter de Noordzeeduinen. Een deel wil nu met de tenen in het water – er is gisteren een dode gevallen in een mui – en een andere deel fietst liever rustig door. Bij de oprit naar Paal 17 maakt Margit – in alle verkeersdrukte – een misstap. In een taxi moet zij met eega en fietsen via de dokter terug naar het schip. Jan en Patricia drinken een kopje thee bij Froukje Klomp en Vincent van Rossem aan de Diek in Den Hoorn. Over de Hogeberg met het kerkhof van de moedige Georgiërs terug naar Oudeschild.

dag 4. dinsdag Zeilen over de Waddenzee naar Terschelling

Over de Waardgronden varen we vandaag – voor een deel op de motor – langs Vlieland naar De Kom bij West-Terschelling. Richard heeft een mooie lunch bereid; wie ’s avonds nog oesters of mosselen wil moet zelf het dorp in. Bij Nap, onder de Brandaris, kan je goed terecht.

dag 5. woensdag Fietsen over Terschelling en varen naar Harlingen

Iedereen doet waar die zin in heeft. De een blijft op het schip, een ander wandelt wat of bezoekt een museum. Weer anderen gaan naar het strand en naar De Grote Beer, waar ze als kinderen kampeerden. Ik voer een groepje aan dat om de West en door de bossen naar West aan Zee en Midsland aan Zee fietst. Daar gaat de strandtent pas om elf uur open, dus peddelen we door naar De Walwisvaarder in Lies. Na rivella’s, karnemelken en cranberrysappen verder door het Hoornse bos richting Bosplaat, waar je niet kunt fietsen. We lunchen in de lommerrijke tuin van De Heeren der Schelling in Oosterend. Terug over de Waddendijk. Jan en Sjerry kiezen een trap bij Hoorn, ons groepje geeft de voorkeur aan een wat makkelijkere opgang bij Seeryp. Om vier uur maakt onze schoener de overtocht naar Harlingen, gewoon door de Blauwe Slenk net als de schuiten van Doeksen. Afmeren in de Nieuwe Willemshaven. Na het eten een avondwandelingetje door Harlingen.

dag 6. donderdag Varen en fietsen (over Franeker) naar Makkum

Men kan op verschillende manieren van Harlingen naar Makkum. Per schip door de Lorentzsluizen bij Kornwerderzand. Of per fiets. Direct, snel en druk langs de kust. Ver om over Franeker, Pingjum en Schraard of een laffe tussenvariant. Wij hebben wel trek in Friesland en rijden over Midlum en Wijnaldum naar Franeker, het bekende oude stadje van het kaatsen, het planetarium, de academie en de koren- en zakkendragershuisjes. Idylle troef. Via een schaduwfietspad en over Hitzum, Achlum en Arum naar Kimswerd waar de beroemde Friese vrijheidsstrijder Grutte Pier weg komt, zoals ze in Friesland zeggen. In Hotel Greate Pier worden fijne Friese tosti’s gebakken. In Pingjum laat Sjerry ons de oude huisjes met gele steentjes rond de kerk zien. Zij en haar Jan worden op hun oude toerrijwielen uitgeput door een wind die tegen blijft. Fietsen ze naar het oosten dan komt die uit het oosten, fietsen ze daarna naar het zuiden … vul zelf maar in. Hel. De volgende dag zullen ze ook comfortabele e-bikes nemen. In Makkum troont tegelkoningin Francine ons mee naar café De Prins, waar een tegel hangt die moeilijk te doorgronden valt, omdat die op zijn kop hangt of zoiets, maar Francine ontmaskert hem en is daar blij over.

dag 7. vrijdag Varen en fietsen van Makkum naar Stavoren

Weer is er de keuze tussen een lange en een korte route en weer kiest de harde kern – een Francine, een Patricia, een Robert, een Sjerry en twee Jannen van stavast - voor de zware uitdaging. Van Makkum eerst maar eens over Allingawier naar Parrega. We rijden door naar Greonterp waar Reve (aangemoedigd door Teigetje en Woelrat) in Huize Het Gras zijn vermetele pen voerde. Blauhús laten we links liggen en ook Oudega en It Heidenskip (bakermat van het fierljeppen) moeten we overslaan want om half drie moeten we bij de boot zijn en langs de Aldegeaster en Flakke Brekken is het veel mooier fietsen. We eten paling op de markt van Workum waar Francine opnieuw uit haar kerfsneetegeldak gaat. Van Workum rijden we binnendoor naar Hindeloopen. Daar zitten we op het terras van De Hinde en worden we vanuit het gras op de dijk meewarig bekeken door Martijn die lunchen op een terras overdreven tijdrovend, geldverslindend en dikmakend vindt. Martijn heeft hier zeker een punt, maar we dwalen af. En de boot wacht, dus snel via de boerderij Gelukskever van Madelief bij Molkwerum naar Staveren waar Tom zich zwaar verwond heeft, vallend op een weg van grindbeton. We zeilen heerlijk naar Enkhuizen waar we de crew toezingen tijdens het captains farewell diner met een lied van Patricia, op de wijs van de Zuiderzeebalade vol sterrenregens, wantij, gereefde zeilen en fokkenschoten.