Waterland: Kinselmeer, Ilperveld, Het Twiske en vier ponten (7 juli 2017)
Alles scharniert deze tocht om het pontje over het Holysloter Die. Je ziet nog dat het een trekpontje was. Maar nu is er een buitenboordmotor. Het pontje wordt gevaren door twee vrouwen met hun hond. We moesten tot juli wachten voor we er doorde-weeks mee konden overvaren. We zijn met zes fietsers en dat past net. De overtocht kost vandaag een euro twintig, maar die prijs lijkt niet erg vast. Als je Waterland op zijn mooist wil zien, moet je met dit pontje. Als je over gevaren bent, sta je in een weiland tussen de koeien. Het is niet duidelijk hoe je verder moet. Tot je ontdekt dat er her en der planken liggen over slootjes met daarnaast rails waar je fietsenbanden in passen. Het is wat ongemakkelijk, maar je weet zeker: hier gaan nooit rolkoffers rollen.
Meewind is herrezen. Het duurde tot na mijn tentamens over Kant, Hegel en Nietzsche, voor we weer konden opstappen. De eerste tocht van 2017 zouden we vanuit Amsterdam rijden, op eigen fietsen. We verzamelden dit keer bij de OBA, de grote bibliotheek op het Oosterdokseiland. Er waren voor de eerste tocht vijftien willekeurige liefhebbers gemaild, van wie er vijf kwamen opdagen: Marja, Hilde, Matti en Joop met debuterende vriendin, zekere Mila. Zij woont in de Pijp en leerde ooit voor personeelswerker op de rode Sociale Academie aan het Kart-huizersplantsoen in de Jordaan.
Als eerste brengen we een kort bezoek aan ons wonderschone appartement aan de Bogorbeach met uitzicht over het IJ naar twee kanten. De knappe Patriesschenkt koffie en doet ons uitgeleide op het pontje naar Noord, maar fietst verder niet mee. We rijden langs cafe ’t Sluisje, dat de buurt kon behouden dankzij een stevige financiële injectie van Patricia Orlow, die tegenover het café is gaan wonen.
Maar we jakkeren door over de dijk naar Marken langs het Kinselmeer. Een vrouw zet haar fluit in elkaar; zal zij gaan spelen voor de vogels? Dan om de Blijkmeer-polder heen, op Holysloot aan. Over met de pont, zie boven, en verder naar Broek. Bartje is niet thuis. We eten heerlijke pannenkoeken en vieze, in de margarine gebak-ken, tosti’s op het terras van De Witte Swaen, bekend van de voor de hand liggende slagzin Kom naar Broek voor een pannenkoek. Ik aarzel tussen de pannenkoek Zonder Zorgen en het flensje Boswandeling. Snel door naar Overleek en Ilpendam.
Alweer het derde overzetveer vandaag, dit keer over het Nooordhollandsch Kanaal.We steken het Ilperveld door en rijden recreatiegebied Het Twiske binnen. Hier kan je heerlijk zwemmen, maar we doen het niet, want alleen Matti heeft – aangespoord door mijn mail: bij warm weer zwemgoed mee, zijn zwembroek meegenomen. En dan zijn we al weer terug in Noord. Langs de Molenwijk en tuindorp Oostzaan, zit je zo op het terras van de IJ-kantine, waar Meewind al vaker afbluste. Verder weinig nieuws, alleen misschien dat Joop zo vaak van zijn fiets lazerde, dat je bijna ging denken dat hij het erom deed. Joop kan prachtig luidruchtig vallen. Een dag later zag ik zijn nieuwe Brooks-zadel, duurder dan het hele aftandse herenrijwiel.
Het pontje over het Holysloter Die was een oude bekende. Al in het eerste Mee-windjaar, op 13 juli 2005, staken we – ook Daphni en Irving – ermee over. Maar we kwamen toen van de andere kant en Marianne Houtzager wist de weg, omdat ze er vlakbij een huisje had op de illegale camping “De Kikkers’, in de knik van de weg naar Ransdorp, lezen we in het verslag van Meewind 8 op de Wellingsite.
Route Meewind 153 op 7 juli 2017: OBA, Java eiland, Oostveer, W.H. Vliegenbos,
Nieuwendammerdijk, Schellingwou, Durgerdam, over de dijk langs het Markermeer, Holysloot, Zuiderwoude, Broek in Waterland, Overleek, Ilpendam, pont over het Noordhollandsch Kanaal, Ilperveld, Den Ilp, Het Twiske, Landsmeer, Amsterdam-Noord, NDSM-veer, CS, Welling (41 km.).