NAAR HET ESTUARIUM VAN DE LOIRE
La Baule |Côte d’Amour | Natuurpark Brière |Guérande | Côte de Jade
Van MEEWIND naar E-WIND: Vent arrière wordt vent électrique
Tussen 30 juni en 6 juli 2024 (heen- en terugreis inbegrepen)
Het peleton, the usual suspects
Jan Schipper & Sjerry van Vlerken
Jan Trap & Brigitte Pouw
Jet van Dam van Isselt & Pim Vermeulen
Francine Stoffels & Tom Swaab
Jan Haasbroek & Patricia van Mierlo
Robert Kuiper en Joost Vlieger
Het kader
Bestaat Meewind nog? Maar natuurlijk. Opnieuw waagden niet minder dan twaalf
dapperen (zie boven) zich in de zomer van 2024 aan een fietsavontuur. Ze waren stukken ouder en gammeler dan toen Meewind begon in 2005 – Mr. Meewind fietste zelfs met een opvouwbare wandelstok – maar de stemming zat er opnieuw goed in. We peddelden rond de Franse havenplaats Saint-Nazaire en dan ben je aan de monding van de Loire in het uiterste zuiden van Bretagne. In de trechtervormige riviermond bestaan grote getijdenverschillen.
Het voorspel
Meewind en rivieren zijn een goede match. Wij fietsten ooit langs de boorden van
de Amstel, diverse Aa’s, langs Dinkels en Dommels, Linges, Leien en Lenden , langs Reest, Regge, Reitdiep, Ruhr en Roer, langs Rijn, IJssel, Lek, Waal, Maas en Schelde, langs Spree en Havel, Vecht, IJ, IJzer en Zaan. Dit keer was het idee was om enkele dagen langs de Loire te fietsen, ongeveer zoals we in augustus 2021 gedaan hadden toen we ons tijdens Meewind 178 langs en over de Moezel hadden voortbewogen tussen Trier en Koblenz. Maar van dit plan kwam niets terecht. Tijdens een 5-daagse voorverkenning eind april moesten Mr. Meewind, zijn knappe Patricia, bijgestaan door de energieke Jan Schipper, vaststellen dat de Loire en de Moselle maar bitter weinig met elkaar gemeen hadden. De Loire is veel langer (in totaal iets meer dan duizend kilometer) en breder, vaak saaier, hij meandert veel minder speels en ontbeert op heel veel plaatsen fijne, stille fietspaden langs een of beide oevers.
Zeker, volgens Lannoo’s heerlijke gidsje Trotter – De Loire per fiets kon je de Loire van Cuffy (bij Nevers) tot Saint-Brevin-les-Pins (bij Sint Nazaire) cyclistisch omspelen, maar dat zou op zijn minst 40 dagen kosten, een totale no-go voor stokoude plattelandsfietsers en ook logistiek (steeds andere fiets-verhuren, alsmaar heen en terug rijden, B&B’s niet aan de rvier, maar veelhoger gelegen) een mission impossible.
De list die Mr. Meewind bedacht was even eenvoudig als geniaal: drie tochten van drie dagen voor telkens zes Meewinders in drie aansluitende weken. Het lukte de verkenners om drie aantrekkelijke programma’s voor te schotelen:
MW 187 van 17 t/m 21 juni vanuit Amboise tussen Loire en Cher.
MW 188 van 24 t/m 28 juni vanuit Chinon tussen Loire, Indre en Vienne.
MW 189 van 1 t/m 5 juli rond Saint-Lazaire waar de Loire de Atlantische Oceaan kust.
Lang verhaal kort: Bijna iedereen koos de derde optie: een Meewind, niet langs
de Loire en langs kloosters en kastelen, maar vanuit een hotel aan een strand
langs twee kusten en door een groot moeras. Voilà, Meewind 187.
De heenreis
De heenreis werd in auto’s en twee of drie dagen gereden, waarbij de opstoppingen rond Parijs werden gemeden.
Patricia, Jan en Sjerry en uw chroniqueur reden in een Mini Clubman Cooper
met fietsbagagerek, logeerden in Amiens en voerden verkenningen uit in St. Nazaire en La Baule (28.06), Le Croisic en Guérande (29.06), het natuurpark de Briere (30.06) en Saint-Brevin-les-Pins en Pornic (01.07).
Jet en Pim mochten met Joost mee in de Nissan Quashqai van Robert. Dit kwartet maakten tussenstops in Rouen en Nantes.
Tom en Francine pakten hun Toyota Yaris Hybrid en logeerden in Rouen.
En Brigitte en Jan namen hun bejaarde Saab en maakten een stop in Les Andelys-sur-Seine, waar het uitzicht naar verluidt beter was dan de keuken.
Maandagavond 1 juni ontmoetten de twaalf onversaagden elkaar aan het eind van de middag op het strand van Monsieur Hulot (waar Tati zijn beroemde vakantiefilm draaide) in Saint-Nazaire St.-Marc-sur-Mer. Daarna was er een welkomstdiner in het daarboven gelegen restaurant van Best Western Hotel De la Plage, waar geslapen werd in kamers met douche of bad en met zeezicht of stadszicht. Maar ja, hoe schakel je over van regen- op handdouche?
dinsdag 2 juli: de eerste fietsdag
In vier auto’s reden we om 10 uur achter elkaar aan westwaarts via Pornichet, het mondaine La Baule en het havenplaatsje le Pouliguen naar het schiereiland van Le Croisic. Op de parking van het Gare SNCF kon je fietsen huren. Dat was geen gelopen race. Tom ging helemaal niet fietsen, Sjerry en Jan hadden hun eigen karretjes uit Holland meegenomen, Francine wilde een lage fiets met nog lagere
instap, Jan Trap, Robert en Pim kozen voor klassieke herenfietsen, Joost wilde een gewoon damesrijwiel, Brigitte, Patricia en Jet gingen voor elektrisch en Mr. Meewind ging vreemd. Voor het eerst van zijn leven koos hij , 80 jaar oud, voor een elektrische fiets en was op slag verkocht. Ineens kreeg zijn Meewind weer perspectief, toe-komst, kleur en glans. Wat voorafgeschaduwd was als een aflopende affaire, kreeg weer jong vlees op de botten. Als het aan Mr. Meewind lag ging hij nog vele zomers sterk geaccidenteerde fietstochten maken. Waarom niet volgend jaar lekker stijgen en dalen door het romantische Sauerland?
Na een koffierondje in La Derive aan de haven van Le Croisic maakten wij een zonnig fietstochtje van minder dan tien kilometer langs de Côte d’ Amour. Tijd voor de lunch op het overdekte terras van de tent waar we eerder koffie dronken. Par auto vervolgden wij onze tocht door schitterende zoutmoerassen. Het was te laat voor het middeleeuwse Bretonse stadje Guérande. Terug dus naar ons hotel in Saint-Nazaire, waar iedereen die avond mocht eten waar hij of zij wilde.
woensdag 3 juli
Vandaag staat het PNR (Parc Naturel Régional) de la Grande Brière op het programma, na de Camarque het grootste moerasgebied van Frankrijk. De Brière ligt tien kilometer oostelijk van de zoutmoerassen op de eerste dag en heeft een heel andere sfeer met vaarten en legakkers in plaats van zoutpannen. In een moeras kun je niet fietsen, dus werd de tweede dag geen fietsdag. Wij maakten vanuit Le Port de la Chaussee Neuve bij St. André des Eaux een tocht door het natuurgebied, heen per platbodemboot en terug per huifkar. In Franse marketingtermen: Aller en bateau & retour en calèche. De gids in de boot was een man die veel van vogels wist en hield en de gids op het paard was een vrouw die veel van haar werkpaard hield, dat ook weer een vrouw was.
Te koetsieren viel er niet veel, Angélique kende haar rondje, zodat de honderduit pratende jonge gids met de paardenstaart vooral met haar rug naar het paard mende. Na anderhalf uur moeraspret gingen we smakelijk lunchen op het overdekte terras van La Loge Brieronne. Daarna maken we foto’s van alle Meewinders bij Rosalie, een idiote, rode, overdekte zespersoonsfiets met babybak. Een aantal mensen bezocht nog het even ommuurde, als toeristische en keltische Guérande, wereldberoemd door de aanpalende zoutwinning, sinds de Romeinen. In de kapit-telkerk van Saint-Auban werd een zigeunerbruiloft gevierd. Francine probeerde een te strak bloesje en Jan Trap kocht kilo’s zout in. Helaas miezerde het deze middag. ’s Avonds gaf Nederland Roemenië voetballes (3-0) en Mr.Meewind daarom in het café naast ons strandhotel een rondje voor de hele zaak. Er was één getatoeëerde Roemeen, Pjetro of Pjotr, wie zal het zeggen?
donderdag 4 juli
Vandaag steken we de Loiremond over. Dat moet met auto’s want je mag niet fietsen op de spectaluaire tuibrug over de Loire bij Saint-Nazaire. De brug uit 1975 is 68 meter hoog (4de cat. in de Tour de France) en 3.356 meter lang. Onze fietsenboer was direct over de brug. Na de harde wind aan de Côte d’Amour ging nu praktisch iedereen aan de vélo electrique en dat was slim want er waren wat venijnige hellinkjes. Alleen een harde kern (Jan & Sjerry en Pim) bleef het stalen ros zonder trapondersteuning trouw. Verdwijnende helden. Meewind heeft - ook al op medisch aanraden (denk aan boezemfibrillaties) – het stoomtijdperk verlaten. Met een heerlijk zonnetje fietsten wij door bos en duin langs de Côte de Jade. We dronken koffie in de strandtent La Cabane des pins en aten mosselen, oesters, galettes en crêpes in St. Michel-Chef-Chef, hoe raar kan een plaatsnaam zijn. Voor een bezoek aan het schilderachtige havenstadje Pornic was geen tijd meer. Wel lukte het nog om een indruk te krijgen van het havengebied van Saint-Nazaire, waar vliegtuigen (Airbus) gebouwd worden, cruiseschepen in reparatiedoks liggen en een kolossale U-Boot Bunker nog aan de Tweede Wereldoorlog herinnert. ’s Avonds is er een
rijk afscheidsdiner in Le Saint Marc, waar men smakelijke burrata’s, tartares en
gazpacho’s tevoorschijn tovert, uiteraard omlijst door hoge Médocs, zilte
Muscadets en memorabele Sauvignons.
De terugreis
Over de terugreis kan ik kort zijn. Want iedereen waaierde uit naar de Berry, de Bourgogne, de Normandie, de Picardie, Poitiers en Angoulême dus dat valt niet meer bij te benen. Ik beperk mij tot de eigen terugreis. De families Schipper en Haasbroek lunchten in Beaumont-sur- Sarthe en hadden met Robert en Joost een aangename avond in de tuin van Radisson Blu, pal onder de 13de
eeuwse Donjon de Rouen waar Jeanne d’Arc opgesloten werd. Binnen konden we de Europese voetbalkampioenschappen zien. De laatste dag reden we niet over Lille maar oostelijk om Brussel terug naar Nederland en dat beviel goed. Tussen Breda en Gorinchem zat het vast, dus reden we om over de Haringvlietbrug en door de Beneluxtunnel en dat ging goed. We waren ruim op tijd voor de 2 – 1 overwinning van Nederland op Turkije.
ROUTES
Dag 1
Auto: St. Nazaire – S.Marc/Pornichet/La Baule/Le Puliguen/Le Croisic.
Fiets: rondje schiereiland le Croisic langs Côte d’Amour (8 km)
Auto: Le Croisic/Batz-s.-Mer/Marais Salants/La Baule/St. Nazaire – St.Marc.
Dag 2
Auto: St Nazaire – St. Marc/St. André-des-Eaux/Marland.
Boot/huifkar: moeras en Park van Brière bij Port de la Chaussée Neuve
Auto: St. Andre-des-Eaux/Guérande/Pornichet/St. Nazaire-St. Marc
Dag 3
Auto: St. Nazaire – St. Marc/Pont de St. Nazaire/St. Brevin-Nord.
Fiets: St. Brévin-les-Pins, St. Brévin Ocean – St. Michel Chef Chef (heen en terug, totaal 22 km).
Auto: St. Brévin – Nord, Pont de St. Nazaire, St. Nazaire Havens, Centre en St. Marc-sur-Mer.
Totaal gefietst in drie dagen: 30 km, schande.
Comments